woensdag, november 30, 2005

Wat vinden jullie...

...heeft bestek een geslacht? En zo ja, is een lepel dan mannelijk of vrouwelijk en waarom? En hoe zit dat dan met een vork, een mes, een garde of een ijslepeltje?

dinsdag, november 29, 2005

Lingo

Zucht. Soms lijkt het wel alsof ik alleen maar domme opmerkingen kan maken. Dan zeg ik echt van die dingen waarvan je later denkt 'had ik maar even één seconde (langer) nagedacht'. Want dat is dan gewoon de reden voor die stomme opmerkingen; ik denk dan gewoon niet na.
Gisteren was weer een klassiek voorbeeld. We keken naar Lingo. Je weet wel, dat spelletje met die woorden. Juist ja. Heel simpel. Verschillende woorden waren al de revue gepasseerd: onder andere 'boeken', 'binnen' en 'buiten'. Ineens is daar mijn slimme opmerking:
'Je hebt toch ook Lingo met zesletterwoorden???'
Goed. Laten we zeggen dat ik er ook niks aan kan doen. Ofzo.

zondag, november 27, 2005

Uitzondering

Afgelopen week leerde ik dat de menselijke hersenen niet zo schijnen te werken dat mensen alles wat ze zien ook daadwerkelijk zeggen. Mensen schijnen niet elke keer als ze een citroen zien 'citroen' te zeggen. Dat is natuurlijk ook onzin. Nou, ik geloof dat ik hier een soort van uitzondering op ben. Bij het minste of geringste wat ik zie en waar ik ook maar een ietsiepietsie enthousiast van word, zeg is het namelijk wél hardop. Dan doe ik de gordijnen open en roep spontaan 'sneeuw!', zelfs als ik al lang wist dat er sneeuw zou liggen. Of ook vaak als ik een baby zie: 'ooooh baby!' En bij mijn werk krijg ik ook vaak commentaar als ik bijvoorbeeld 'tomatensoep' zeg als ik die aan het inscheppen ben. Nee, mijn hersenen schijnen wél zo te werken. Misschien niet altijd, maar wel heel vaak. Dus ik ben een uitzondering op de regel. Joepie...

donderdag, november 24, 2005

Chocola, dat helpt!

Pfff... wat een dag! Een dag met ontzettend veel frustraties over die stomme meneer. Die stomme meneer die iets heel doms doet en die ervoor zorgt dat ik ontzettend vaak door die ellendige regen moest fietsen. Waarvan één keer voor niks. Grrr... Daar werd ik wel even (of eigenlijk was het niet meer even, maar gewoon de halve dag) heel chagrijnig van. Wat was ik kwaad zeg. Maar goed, mijn huisgenoot had, na mijn verhaal en gezeur aangehoord te hebben, wel medelijden. Hij gaf me een tip: 'Koop een reep chocola, dat helpt!' Ik vond dat natuurlijk een geweldig idee, en wat denk je: het hielp echt! Serieus! Ik ging nog enigszins gedemotiveerd aan mijn bureau zitten en dacht nog 'jezus, ze maken het me wel moeilijk met die goed ingepakte chocola...' Maar, toen ik eenmaal een klein stukje op had, verdween mijn slechte humeur als sneeuw voor de zon! Ik werd bij iedere hap blijer. En het was zoooo lekker, die Bon Bon Bloc Praliné! Ik heb volgensmij nog nooit zó genoten van chocola! Echt goddelijk. Ja, ik had echt even chocola nodig. En het is echt waar: chocola is je redder in nood! Chocola, dat helpt!

dinsdag, november 22, 2005

Quote over mij en mijn zus:

'Jezus, jullie zijn echt zo gek als een deur! En dat is zelfs nog een understatement!'


Tsja... kunnen we het dan weer mee doen...

maandag, november 21, 2005

Raar gezicht:

Een man die midden op een super druk kruispunt naast zijn auto loopt. Met de deur open en de motor op volle toeren en zelf min of meer hangend aan zijn stuur...

Ja, de meeste mensen die daar reden/liepen/fietsten keken hem nogal vreemd aan ja.

zaterdag, november 19, 2005

Treinvrolijkheid!

Wat een vrolijkheid in de trein vandaag! Echt geweldig leuk! Normaal gesproken ga ik nooit zo heel super graag met de trein, maar nu was het zowaar echt leuk en lachen geblazen. Vooral de omroepberichten waren erg lachwekkend. Eentje klonk ongeveer zo: 'Halloooow, lieve dames en heren, jongens en meisjes. Een hele goedemorgen en welkom in onze trein. Wij naderen station Haarlem, het eindpunt van deze trein. Ik wil u dan ook allemaal verzoeken deze trein te verlaten. Vergeet ook niet uw spulletjes allemaal netjes mee te nemen, want ik heb maar 20 minuten de tijd en anders moet ik weer op en neer naar de gevonden voorwerpen lopen en daar heb ik gewoon niet zo'n zin in. Dus neem gewoon netjes alles mee. En dan wensen de conducteurs, de machinist, de koffieverkoper die in deze trein aanwezig is én ik u nog een hele prettige dag! Station Haarlem. Uitstappen, nu!!!' Leuk toch? Is weer eens wat anders dan het standaard-praatje. Een andere vrolijke conducteur (of hoe die persoon ook mag heten die die dingen omroept) begon gewoon ineens te zingen 'Ik ben vandaag zo vrolijk!' Ja, dat mag ik wel. Mensen die zoveel plezier in hun werk hebben en die vrolijkheid ook duidelijk laten merken!

donderdag, november 17, 2005

Zelfs in de stromende regen

Toerist in je eigen stad. Zo voelde ik me vandaag. Maar dan ook heel erg en op en top toerist. Tijdens de leuke stadswandeling 'Grachten & Werven' (je moeder en de buurvrouw moeten natuurlijk wel iets cultureel verantwoords doen als ze een dagje naar Utrecht komen...) stonden we werkelijk om de vijf stappen stil. 'Ooooh, moet je kijken, dit is een mooi gebouwtje!'. 'Geweldig, zo'n soort dingen kom je anders toch niet te weten???' 'Dit is pas een mooie en chique straat! Wat een mooie huizen zeg!' En dit is slechts een greep uit de vele verwonderingen. Serieus, we (of eigenlijk vooral zij...) waren net van die echte toeristen die alles willen zien en die alles mooi vinden. Maar ik vond het niet eens erg. Het was echt leuk! Een ontzettend leuke wandeling: niet al te lang, maar wel lang genoeg om erg veel mooie stukjes Utrecht te zien. Achtergrondinformatie die stiekem best interessant was. En stiekem zijn die typische middelbare-leeftijd-vrouwen die ook eens een dagje weg gaan eigenlijk best leuk en gezellig. Het was zo mooi om te zien hoe zij genoten van allerlei kleine dingen! En eigenlijk zijn al die dingen die ik ondertussen zo 'gewoon' vind en waar ik zo aan gewend ben, nog steeds ontzettend mooi. Dat besefte ik vandaag maar weer eens. Utrecht is mooi! Zelfs in de stromende regen.

woensdag, november 16, 2005

Mooi gebaar

Bij de supermarkt staat een man bij zijn fiets. Het heeft geregend, maar nu is het droog. De man droogt met een handdoek zijn zadel af. Er komt een meisje de supermarkt uit. Ze loopt richting haar fiets. Ze ziet dat haar zadel heel nat is en kijkt een enkele seconde heel chagrijnig. Waarop de man zegt: 'Wil je mijn handdoek lenen? Voor je zadel?'
En dat vind ik nou een erg mooi gebaar! Sharing is caring.

maandag, november 14, 2005

Di-jan heeft zowaar een plan voor de toekomst

Ik sta weer eens van mezelf te kijken. Ik sta perplex. En nu écht.
Normaal gesproken ben ik niet zo van de toekomstplannen. Ik denk vrijwel nooit aan mijn toekomst. 'Ik zie wel' was een veelgehoord antwoord op vragen die over 'later' gingen. En ja, 'later' kon ook vaak gaan over bijvoorbeeld een week later. Doorgaans kijk ik niet meer dan twee of drie dagen vooruit, de rest daarna 'komt allemaal wel'. Soms is een halve dag vooruit kijken zelfs al teveel gevraagd. En daar is op zich niets mis mee. Gewoon maar zien wat er op je pad komt. Alleen het lijkt me niet verstandig om je hele leven zo'n houding te hebben en maar wat 'aan te modderen' of gewoon een beetje 'rond te fladderen' zoals ze dat zo mooi zeggen. Want er zijn eigenlijk, misschien nog enigszins onbewust, wel degelijk dingen die ik graag wil doen. Dingen die erom vragen lang van te voren gepland te worden en wat meer moeite kosten. En ja, die schieten er dus soms wel eens bij in. Waardoor je leuke kansen mist. En dat is jammer.
Maar... hier is enigszins verandering in gekomen. Afgelopen weekend had ik namelijk een geniaal toekomstplan. Ineens zag ik het licht en bedacht ik het. Na wat dingen uitgezocht te hebben, bleek dat het nog een reëel en te realiseren plan was ook. En ik was meteen (en ben nog steeds!) erg enthousiast. En ik ben ook erg gemotiveerd om het allemaal uit te gaan zoeken en te gaan regelen. En ja, het zal wel wat moeite en tijd kosten. En ja, ik moet erg ver van te voren beginnen met het regelen. Maar dan heb ik straks ook wat. Straks, in de verre toekomst.

zaterdag, november 12, 2005

Onzin-uitdrukking

Steeds vaker denk ik bij mezelf 'Wat zijn sommige uitdrukkingen toch onzin en nietszeggend'. Vaak kloppen ze ook helemaal niet, en gaan ze gewoon nergens over. Ik heb er weer eentje gevonden. Eentje die mijn vader vaak gebruikt:
Op sterven na dood zijn

Maar dat slaat toch nergens op??? Iedereen is toch altijd op sterven na dood? Die uitdrukking hoef je echt niet alleen te gebruiken als het slecht met iemand gaat. Het is een beetje zoiets als zeggen dat de muur rood is, mits hij rood geverfd wordt. Tsja... dat is dus altijd zo! En dus onzin, een nietszeggende uitdrukking! Ik begrijp serieus niet hoe ze zo'n uitdrukkingen kunnen verzinnen...

donderdag, november 10, 2005

Sneu

Er moet me toch even iets van het hart. Iets dat niet leuk is, iets heel naars. Wat dan??? Nou, het gaat over onze wc. Jawel, u leest het goed, we gaan het hebben over onze wc. Het is namelijk niet meer leuk op onze wc. Sinds afgelopen zondag. We hadden namelijk een radio in de wc hangen, die automatisch ingeschakeld werd als je het licht aan deed. Keihard 3fm in dat kleine hokje. En dat was leuk. Die radio hoorde gewoon bij de wc. Maar afgelopen zondag was er kortsluiting of zoiets, waardoor de radio weg moest. En dat is niet leuk! Het is gewoon echt stom om naar de wc te gaan nu. Je mist echt iets, er ontbreekt iets. En dat terwijl onze wc juist zo cool en leuk was. Gasten waren ook altijd enthousiast. Dan hoorde je weer het nieuws, dan wachtte je ff iets langer om nog een leuk liedje af te luisteren. Maar nu... nu is het gewoon helemaal stil. Eng stil. En hoewel ik de radio soms ook op mijn kamer hoorde (die dus naast de wc zit) en er op sommige momenten niet zo blij mee was, mis is hem! Heel erg! In het begin dacht ik 'dat gaat wel over', maar na vier dagen is het nog steeds niet over. Nee, ik ga hem zelfs steeds erger missen. En ik ben niet de enige. Een huisgenootje omschreef het al als 'de trots van het huis is weg' en een andere huisgenoot heeft het voortdurend over 'het is echt sneu'. En dat is het. Sneu.

Pride & Prejudice

Gisteren heb ik hem eindelijk gezien! Hij stond al erg lang op de planning, maar het kwam er maar niet van...
Maar ik moet zeggen: hij was het wachten waard! Wat een coole film! Echt zo'n feelgood-film, zo'n vrouwenfilm. Het enige wat we konden zeggen op de terugweg naar huis was 'Ooooh...'. En 'Ooooh' is inderdaad ook een mooie omschrijving van de film. Leuk verhaal, erg mooi gefilmd, mooie landschappen en mooie beelden én een mooie Mr Darcy! ;) Oftewel: 'Ooooh...'
Kortom: een prima afwisseling in drukke studie-tijden!

maandag, november 07, 2005

Kids

Jeej... ik krijg later drie kinderen! Eerst twee meisjes, en dan nog een jongen. Da's interessant...
Mijn bazin had namelijk een methode om te achterhalen hoeveel kinderen je later krijgt, en van welk geslacht. En hoewel ik er eerst nogal sceptisch tegenover stond, en het maar onzin vond, was mijn interesse toch wel enigszins gewekt. Er kwam namelijk bij bijna iedereen twee keer hetzelfde uit! Jawel, we hebben het twee keer getest. En ook bij mij: twee keer dezelfde uitkomst. De methode leek dus redelijk stabiel en betrouwbaar te zijn! Het is iets te moeilijk om de methode hier zo uit te leggen, maar het is eigenlijk vrij simpel. Iedereen kan het. Dus, als je interesse hebt, wil ik wel eens 'in real life' testen of jij kinderen krijgt, en hoeveel en van welk geslacht! En ja, misschien is het inderdaad onzin, maar goed... Je kunt in ieder geval de uitkomst onthouden en later kijken of het klopt. Ik ben benieuwd...

zondag, november 06, 2005

Lesje geleerd?

En nou hoop ik toch wel mijn lesje geleerd te hebben. Mijn schoenen-koop-lesje welteverstaan. Steeds is het hetzelfde liedje: ik zoek de hele stad af voor schoenen. Hele dagen ben ik ermee bezig, maar kan niks geschikts vinden. Ja of wel iets vinden, maar iets dat ze niet meer in mijn maat hebben (wie heeft er dan ook schoenmaat 38, de meest gangbare maat, die dus ook altijd als eerste weg is???). En dan, als ik het bijna opgegevan heb, krijg ik een geniale ingeving: ik ga maar eens bij dat leuke schoenenwinkeltje in Oirschot kijken, misschien hebben ze daar wél iets. En ja hoor, het eerste paar schoenen dat ik daar dan aan pas, neem ik mee naar huis. Dit is serieus al een stuk of vijf keer gebeurd. En iedere keer weer dacht ik bij mezelf: 'De volgende keer ga ik meteen hier kijken, in plaats van eerst de hele stad af te zoeken'. Maar nee, steeds maak ik weer dezelfde fout...
Zou ik het dan nu wel voorgoed afgeleerd hebben???

zaterdag, november 05, 2005

Blond???

Goed... Anders probeer je even om de computer aan te zetten terwijl die al lang aan staat...

donderdag, november 03, 2005

Heerlijk receptje

Ik zag het laatst iemand maken en eten, en het zag er zo lekker uit en klonk zo veelbelovend, dat ik het zojuist zelf geprobeerd heb:
spinazie met geitenkaas, pijnboompitjes en honing

Gewoon even de spinazie-à-la-crème smelten in de pan en dan in een klein (niet te groot want het is wel machtig) ovenschaaltje doen. De bovenkant bedekken met stukjes geitenkaas en pijnboompitjes. Als laatste nog een beetje honing eroverheen doen. Ongeveer 10 minuutjes in de oven (totdat de kaas een klein beetje gesmolten is en er een soort korstje op zit en de honing lekker overal doorheen zit) en voilà: een erg lekker hapje!

dinsdag, november 01, 2005

Orlando Bloom is dus echt wel leuk!

En ik moet toegeven dat ik mezelf er vandaag op betrapte dat ik iedere keer als ik langs het kalender-standje kom als ik boodschappen ga doen, stiekem heel even de Orlando Bloom-kalender bekijk. Met een hele mooie grote foto op de voorkant. En 12 mooie, maar kleinere foto's op de achterkant. Heel eventjes maar hoor. Heel stiekempjes. Dan doe ik alsof ik naar alle kalenders aan het kijken ben, zodat niemand ziet dat ik eigenlijk alleen eventjes naar Orlando wil kijken. Ik kan er ook niks aan doen hoor. Daar vraagt hij toch om?