Mmmm...

Bij gebrek aan meer inspiratie om te schrijven de laatste tijd (geloof me, dat komt wel weer goed hoor), maar even een lekker gerechtje dat ik jullie niet wil onthouden. Ik hou namelijk erg van lekker eten. En ik wil ook best wel zelf koken, dat vind ik zelfs best leuk. Maar stiekem vind ik het niet leuk om heel lang te moeten koken en veel moeite te moeten doen, vooral niet als ik elke dag vrij laat thuis ben. Dus, dit is er één in de categorie 'super lekker en ziet er super uit, maar het kost weinig moeite'. Ideaal dus.
Men kookt een beetje pasta, genoeg voor de hoeveelheid personen waar je voor kookt. Je bakt een beetje spekjes of kip of wat voor vlees je dan ook lekker vindt. Daarna bak je er wat groenten bij, bijvoorbeeld paprika, prei, courgette en/of ui (voor de meest luie momenten: een kant-en-klaar groentepakketje). Als dit alles gaar is, doe je er wat creme fraîche doorheen. De gekookte pasta afgieten en bij het vlees en de groenten doen. Op het laatst een beetje honing én een beetje mosterd er doorheen mengen en even mee verwarmen en klaar is je lekkere maaltijd! Ik werd er in ieder geval blij van! :)

Glamourous

Het was altijd mijn favoriete geurtje. Nou ja, na 'Ralph' van Ralph Lauren dan. Want die blijft stiekem mijn all-time-favourite. 'Glamourous' van Ralph Lauren (dat deze ook van Ralph Lauren is, is puur toeval). Hij rook zóóó lekker, en het flesje en de verpakking zagen er ook nog eens heel gaaf uit, met een echt diamantje op de dop en in goudkleurtjes. Geweldig dus. Maar nu hoorde ik van mijn moeder, die ik aangestoken had en die dat geurtje ook helemaal geweldig vond, dat hij uit de handel is genomen! Tsss.... Hij zou niet goed genoeg lopen! Terwijl ik toch echt een aantal mensen ken die hem wél helemaal geweldig vinden! Ik heb dus al een rondje Douglas en Ici Paris gedaan, maar helaas: tot nu toe onvindbaar. Dus als iemand hem ooit ergens tegenkomt: laat het me weten of neem hem voor me mee want ik mis mijn goeie oude Glamourous...

Eerste indrukken

Eerste indrukken, ik vind het maar vreemd. Meestal probeer ik niet te snel op een eerste indruk af te gaan, omdat ik iets of iemand een kans wil geven om zich te bewijzen. Toch zijn er heel soms van die dingen waarvan je meteen al weet dat je het geweldig gaat vinden, zonder dat je het echt kent. Een recent voorbeeld van zo'n geval is Room Eleven. Toen ik er steeds meer over hoorde ging ik een beetje googelen en vanaf het moment dat ik de website van Room Eleven had gezien en een paar recensies had gelezen wist ik het al zeker: ik vind hun muziek leuk! Ik was al zo ongeveer fan, en dat terwijl ik nog nooit een noot had gehoord. Dus ja, de eerste indruk was goed. En gelukkig is die indruk alleen nog maar beter geworden na de muziek een tijdje geluisterd te hebben. De CD (Six White Russians And A Pink Pussycat) is echt geweldig: lekker vrolijk, relaxed én teksten waar je blij van wordt. Muziek waar je ochtendhumeur snel mee verdwijnt! Zo zie je maar weer dat er niet altijd iets op tegen is om op je eerste indruk af te gaan.

Omdraaien dan maar?

Zucht. Wat hebben we toch soms goede ideeën. Vandaag weer zo één die ik jullie niet wil onthouden. Want hoewel hij misschien raar en onzinnig overkomt zit er zeker een kern van waarheid in. Goed, komt ie dan. Ik had het er met gekke Karin over dat veel mensen best wel een beetje meer om je heen mogen fietsen of lopen als ze je inhalen. Je weet wel, van die mensen die kennelijk het idee hebben dat ze best wel door mensen heen kunnen. Nou, mocht het je ontgaan zijn: je kunt niet door iemand heen! Dat gaat gewoon niet, klaar. Maar goed, wij met onze heldere en verlichte geest gingen natuurlijk meteen verder denken. Zo van, tsja, wat moet je dan, als je er niet doorheen kunt? Wij zijn nou eenmaal van die mensen waar je ook niet omheen kunt. Zo luidt het gezegde zo mooi in ieder geval. En hier hebben we dat heldere moment dan. Je kunt er niet omheen, maar er ook niet doorheen. En daar zit hem het probleem. Want wat moet je dan? Omdraaien dan maar?

Tot zover ons heldere moment, één van de vele heldere momenten. Die we om de een of andere reden altijd hebben na heel veel koffie. Amen.