Stilstand is achteruitgang, ofzoiets

Een van de dingen waar ik me het meest aan erger als ik door de stad loop, zijn van die mensen die ineens recht voor je neus stil gaan staan. Nietsvermoedend loop je gewoon door, gaat de persoon die voor je loopt uit het niets stilstaan en op zijn/haar gemakje om zich heen kijken. Waarom in hemelsnaam? Zie je de omgeving niet als je loopt? Vind je het soms fijn als de persoon achter je tegen je op botst? Kun je alleen stilstaand beslissen of je een winkel binnen zult lopen? Vooruitdenken heet dat, of doelgericht lopen. Ja ik mag dan een vrouw zijn, maar als ik door de stad loop of aan het winkelen ben dan heb ik ofwel een doel voor ogen, óf ik denk dusdanig vooruit dat ik nooit stil hoef te gaan staan maar gewoon meteen de winkel binnenloop waarvan ik eerder al heel snel besloten had om er naar binnen te lopen.
Maar zelfs vervoermiddel-vergelijkend gezien is het ook erg onlogisch. Van alle andere vervoermiddelen verwachten mensen altijd beweging, waarom mag die benenwagen dan wel ineens stil gaan staan? Als de trein midden in een weiland stil gaat staan is het huis te klein, komen we met de auto in de file terecht zijn we meteen chagrijnig, en als een boot het onderweg begeeft worden we ook massaal onrustig (echt waar, ik heb het ooit meegemaakt dat een boot midden op een grote plas ineens ging roken en niet meer vooruit te branden was...de hel brak los hoor). Waarom zouden we het dan wel tolereren als die benenwagen er ineens mee kapt??? Ik begrijp het niet hoor, en ik tolereer het dan ook niet. Lopen zul je, en vooral als ik achter je loop. Stilstaan en rondkijken doe je maar in rustige natuurgebieden ofzo, in ieder geval ergens waar je mij er niet mee lastig valt.