Zou het lukken?

Een tijdje geleden was ik hem al eens gestart. Mijn 'ban de winterschoen-actie'. Maar helaas, toen was het slechts één dag lekker mooi weer, en is het dus niet gelukt. Maar afgelopen weekend ben ik hem weer gestart, en nu écht. En ik hoop van harte dat het nu wél lukt. Dat ik nu echt niet meer mijn winterschoenen (lees: laarzen) aan hoef. Altijd heb ik van die momenten waarop ik er ineens genoeg van heb. Dan heb ik ineens het gevoel dat het wel lang genoeg heeft geduurd met die kou, en dat er maar een overgang moet zijn naar mooier weer. Eerder dit jaar waren er bijvoorbeeld ook de plotselinge acties 'ban de sjaal' en 'ban de winterjas'. Die zijn, op één enkele avond waarop we gingen barbecuen en het ijskoud was na, allebei meteen geslaagd. Dus, ik hoop dat mijn 'ban de winterschoen-actie' nu dan wel lukt...Ik probeer het in ieder geval gewoon vol te houden, dan maar een beetje kou lijden! Ban de winterschoen!

De of het?

Even over het woord 'idee'. Ik hoorde altijd 'het idee', maar de laatste tijd hoorde ik steeds vaker mensen 'de idee' zeggen. En toen vertelde iemand me ook nog eens dat het ook echt 'de idee' was. Omdat ik dit zo raar vond klinken, heb ik het maar even opgezocht in de Van Dale. En dit is de uitkomst:

idee1 (het ~, ~ën)
1 gedachte
2 plan
idee2 (het, de ~ (v.), ~ën)
1 [fil.] het veronderstelde eeuwige en volmaakte grond- of voorbeeld van
iets

Dus...het kan allebei. Weten we dat ook weer.

Goedgelovig

Waarom ben ik toch zo goedgelovig??? Ik geloof bijna alles, je kunt me echt ontzettend veel wijsmaken. En hoewel het nu zelfs iets minder is dan een paar jaar geleden, geloof ik nog steeds meer dan je de gemiddelde mens wijs kunt maken. Zelfs bij de gekste dingen die ongeveer iedereen onmogelijk acht, krijg ik het voor elkaar om een of andere snuggere reactie te geven waaruit men afleidt dat ik het geloof. Soms is het gewoon ook een kwestie van net niet snel genoeg nadenken.
En op zich is het niet zo heel erg, ik kan er best mee leven dat ik nou eenmaal zo ben. Maar ik word er zo vaak aan herinnerd, ik word zo vaak met mijn neus op de feiten gedrukt. 'Reageer dan ook niet!'. 'Jezus zeg, dat geloof je toch niet! Dat is echt niet waar hoor!'. Ow, oke dan.
Ik weet niet hoe het komt dat ik zoveel geloof en dat je me zoveel wijs kunt maken. Iemand zei ooit dat dat kwam omdat ik gewoon te goed van vertrouwen en een beetje naïef ben, en dat ik altijd het beste in mensen zag. Dat ik het me gewoon niet voor zou kunnnen stellen dat iemand iets zou zeggen wat gewoon niet waar is. En dat is misschien ook wel zo. Misschien wil ik gewoon niet zien dat mensen soms dingen zeggen die niet waar zijn.

Openbaring

Jawel.
Bomen zijn relaxed.

Nadenken

Zo. Dan ga ik nu eens even nadenken. Ja, daar ga ik echt eventjes voor zitten. En dat heb ik gepland. En nee, dat is niet raar. Gisteren werd ik er om uitgelachen, maar het werkt gewoon goed. Natuurlijk, je kunt 'tussen de bedrijven door' ook wel nadenken, maar écht nadenken en je gedachten en ideeën uitwerken lukt gewoon het beste als je er de tijd voor neemt en er voor gaat zitten. Het is dus niet raar als je zegt 'Ik zal er eens over nadenken, morgen'. Dat werkt namelijk gewoon het beste. Bij mij tenminste.

Druk...

Joepie! Ik ben slechts één sollicitatiegesprek verwijderd van een nieuw baantje. En het is zo'n gesprek waarbij je eigenlijk al aangenomen bent, dus meer een kennismakingsgesprek. Bij een zogenaamd 'fieldmarketingbureau', zoals dat heet. En ik ben erg gemotiveerd om aan de slag te gaan, ik heb er echt zin in! En zo hoort het ook. Gewoon, weer eens iets anders, iets nieuws! Verandering is goed voor een mens. En nee, ben maar niet bang dat ik mijn huidige baantje in de steek laat; daar is het te leuk voor! Ik doe het gewoon allebei. Ik zorg gewoon dat ik lekker druk bezig blijf, met mijn studie en twee baantjes en dan natuurlijk ook nog met leuke dingen doen en het onderhouden van sociale contacten. En eigenlijk vind ik het wel een fijn vooruitzicht. Het vooruitzicht dat ik het lekker druk ga krijgen. Ik kan toch niet stilzitten, zowel letterlijk als figuurlijk niet...

Vervanging

Helaas...Wegens enorme drukte waren we gisteren veel te laat klaar met werken. En daardoor viel onze ontmoeting met Xander helaas in het water. En hoe jammer we dat ook vonden, we besloten er maar het beste van te maken en een soort van vervanging voor Xander te verzinnen. En dat werd lekker na het werk gezellig borrelen met een paar collega's en de baas en de bazin. En dat is ook leuk! Vraag me niet wat voor gesprekken je voert als het gaat over Air Kroon, koortslippen, schnitzels, caravans, Tupperware-bakjes enz. enz. enz...Ik ga het niet uitleggen, maar één ding zeg ik wel: het is niet wat je denkt. Wat een gesprekken zeg...Elke keer weer. Maar goed, het was gezellig. Hoewel er natuurlijk eigenlijk geen waardige vervanging te bedenken is voor een ontmoeting met Xander...

Pinkster(en)

Vrijdagavond, de vooravond van dit pinksterweekend. We lopen met zijn vieren naar de bushalte. Een ietwat gestresst ogende vrouw op de fiets spreekt ons aan. 'Uhm...dames, hebben jullie misschien een bruine pinkster gezien???' Verbazing en verwarring onzerzijds. Vragende blikken. 'Huh? Sorry?' Allemaal denken we hetzelfde. 'Ja, het is wel pinksteren dit weekend, maar een bruine pinkster(en)???' 'Ja, een bruin pinksterhondje? Hebben jullie die gezien in dat paadje waar jullie zojuist liepen?' Hmm...het gaat dus om een hondje... Oké dan. We snappen hem...

Fietstochten

Soms begrijp ik mezelf echt niet. Ik zit vol tegenstrijdigheden geloof ik.
Zo vond ik vroeger (en nu eigenlijk nog steeds) mensen die fietstochten maakten, heel raar. Mensen die zomaar doelloos een rondje gingen fietsen begreep ik niet. Mijn ouders zijn daar ook heel goed in, 'even gaan fietsen'. Ik zei dan altijd 'Jezus, je gaat toch niet zomaar, zonder doel rondfietsen'. Waarschijnlijk komt het omdat ik tijdens mijn middelbare-school-periode te veel heb moeten fietsen. Daardoor heb ik er een hekel aan gekregen. Doelloos rondwandelen vind ik trouwens hetzelfde verhaal.
Maar...mensen kunnen blijkbaar veranderen. Of niet persé veranderen, maar gewoon op verschillende momenten ergens anders over denken. Vandaag ben ik namelijk zelf 'zomaar doelloos rond gaan fietsen'. Jawel, ik heb een fietstocht gemaakt, zoals dat dan met een serieus oude-mensen-woord heet. Ik wilde eigenlijk gaan sporten, maar toen ik wakker werd vond ik dat niet zo'n leuk idee. Dus besloot ik dan maar, als alternatief, lekker rond te gaan fietsen. Eerst ongeveer de hele stad door, en daarna richting Uithof. En daar meteen weer via een andere weg teruggefietst. En het mooie is, ik genoot er echt van. Lekker doelloos rondfietsen, langs mooie weggetjes en mooie gebouwen. Een mooi stralend zonnetje aan de hemel. Heerlijk was het. Even een uurtje lekker nergens aan denken, maar gewoon fietsen en genieten. En daarna helemaal uitgerust zijn. Ik zou het vaker moeten doen, doelloos rondfietsen. Het wachten is alleen op nog een moment waarop ik daar zin in heb...

Zingende BBQ

Gisteren een barbecue gehad. Erg gezellig. Wijn erbij, en vlees en stokbrood en ook koude schotel. Jawel, ook die ja. En er waren skottelsletten. Kortom; het was geslaagd.
Maar nu even iets anders. Volgens twee niet nader te noemen personen, spreken mensen uit Brabant 'barbecue' heel raar uit, en anders dan mensen uit de rest van Nederland. Jawel, men lacht me er smakelijk om uit. 'Baaarbecueue'. Wij Brabanders schijnen het zingend uit te spreken. Ik hoor echt geen verschil hoor, alleen de 'r' is anders. Maar goed, die niet nader te noemen personen horen wel degelijk verschil, in de vorm van 'een soort uitrekking, of een zingende uitspraak'. Dus... Zal wel aan mij liggen dan. Maar dan weet je dat. Brabanders barbecuen zingend. Gezellig toch?

Verjaardagsgesprekken

Verjaardagsfeestjes zijn leuk. Nou ja, niet altijd eigenlijk. Maar de verjaardagsfeestjes van mijn vriendinnetjes die ik nog ken van de middelbare school wel. Gewoon gezellig, beetje zitten kletsen, wijntje (meerdere...) erbij. De gesprekken beginnen altijd met gewoon een beetje praten over hoe het met iedereen gaat. Maar om de een of andere onverklaarbare reden, gaan we het daarna altijd over 'vroeger' hebben, herinneringen ophalen. We worden oud denk ik, oude mensen hebben het tenslotte ook altijd over 'vroeger'. Maar goed, het is wel leuk. Verhalen over 'toen we nog 16 en vervelend waren', en over 'toen we nog in de eerste zaten'. En ze zijn echt leuk om nog een keertje te horen. Verhalen over wie wanneer weer eens wat deed toen ie dit en dat allemaal gedronken had. Verhalen over het 'slowen' (degene die dat woord ooit bedacht heeft...) in groep acht en in de eerste klas. Over onze fuiven die we hielden in de tweede, waarbij er nooit alcohol werd geschonken, maar we het wel heel stoer vonden om bijvoorbeeld dubbeldrank met cola te mixen. En verder natuurlijk de verhalen die steeds over één persoon gingen, die zich daar dan ontzettend voor schaamt. Maar we komen ook altijd terug bij een verhaal waarbij een aantal van ons (ik niet hoor!) zich ontzettend 'misdragen' hebben. En het schijnt nog steeds leuk te zijn om dat verhaal steeds maar te herhalen, hoewel we het allemaal kennen. Maar ook verhalen over toen we 'al in de zesde zaten'. Niet zo lang geleden dus. Maar goed...ik kan nog wel uren doorgaan met de verhalen die naar boven komen op zo'n gezellig verjaardagsfeestje, maar dat zal ik niet doen. Stuk voor stuk zijn ze leuk, grappig of apart. Neem dat maar van mij aan.

Musicals

Musicals zijn echt geweldig. Super leuk, mooi om naar te kijken én te luisteren natuurlijk. Alle musical-films vind ik leuk: Grease, Dirty Dancing, Save the Last Dance, Flashdance, Fame, Moulin Rouge...Een genot om naar te kijken! Mijn liefde voor musicals begon toen ik een paar jaar geleden naar Chicago ging, in het Beatrixtheater. Mijn eerste ‘real life’ ervaring met musical. En toen was ik verkocht. Er volgden er nog vele: Boyband, Rex, Aïda, Saturday Night Fever, The Lion King. En allemaal waren ze op hun eigen manier leuk. En jawel, morgen mag ik weer: naar de musical Hair, die ook al erg lang op mijn verlanglijstje stond. Joepie! Ben benieuwd...
Ik weet niet waarom ik zo van musicals hou. Misschien omdat ik stiekem ook wel zo goed zou willen kunnen dansen en zingen, en dan daar helemaal in op zou kunnen gaan. Om dan even helemaal weg te zijn uit het alledaagse leven, en intens te genieten van de muziek. Om verder even helemaal niets om je heen te zien of horen. Maar helaas…ik ben niet gezegend met zulke talenten als 'die mensen in de musicals'. Maar het kijken naar musicals zorgt ook wel een beetje voor zo’n ervaring. En dat maakt veel goed!

Hahaha

Veldhuis en Kemper op het Museumplein in Amsterdam, tijdens Koninginnedag:

V: 'Maar ik wou juist dat ik jou was...'
K: 'Dat snap ik...'

Maar waarom waren wij de enigen die dit zo grappig vonden???