Fietstochten

Soms begrijp ik mezelf echt niet. Ik zit vol tegenstrijdigheden geloof ik.
Zo vond ik vroeger (en nu eigenlijk nog steeds) mensen die fietstochten maakten, heel raar. Mensen die zomaar doelloos een rondje gingen fietsen begreep ik niet. Mijn ouders zijn daar ook heel goed in, 'even gaan fietsen'. Ik zei dan altijd 'Jezus, je gaat toch niet zomaar, zonder doel rondfietsen'. Waarschijnlijk komt het omdat ik tijdens mijn middelbare-school-periode te veel heb moeten fietsen. Daardoor heb ik er een hekel aan gekregen. Doelloos rondwandelen vind ik trouwens hetzelfde verhaal.
Maar...mensen kunnen blijkbaar veranderen. Of niet persé veranderen, maar gewoon op verschillende momenten ergens anders over denken. Vandaag ben ik namelijk zelf 'zomaar doelloos rond gaan fietsen'. Jawel, ik heb een fietstocht gemaakt, zoals dat dan met een serieus oude-mensen-woord heet. Ik wilde eigenlijk gaan sporten, maar toen ik wakker werd vond ik dat niet zo'n leuk idee. Dus besloot ik dan maar, als alternatief, lekker rond te gaan fietsen. Eerst ongeveer de hele stad door, en daarna richting Uithof. En daar meteen weer via een andere weg teruggefietst. En het mooie is, ik genoot er echt van. Lekker doelloos rondfietsen, langs mooie weggetjes en mooie gebouwen. Een mooi stralend zonnetje aan de hemel. Heerlijk was het. Even een uurtje lekker nergens aan denken, maar gewoon fietsen en genieten. En daarna helemaal uitgerust zijn. Ik zou het vaker moeten doen, doelloos rondfietsen. Het wachten is alleen op nog een moment waarop ik daar zin in heb...