Mooi moment

Stel je voor...Je hebt net boodschappen gedaan, bij de Albert Heijn bij het station. Snel (zoals altijd, langzaam boodscappen doen is niet aan mij besteed) je benodigdheden bij elkaar gezocht, en naar de kassa om af te rekenen. Afgerekend, spullen ingepakt. Je begeeft je richting uitgang van Hoog Catharijne. 'Hee, een mooi liedje op de radio!'. Oren gespitst. Een heel mooi liedje. Welk liedje maakt even niet uit, daar gaat het niet om. Looptempo vertraagt. De vertraging zet door. Maar nee, de draaideuren komen in zicht. Langzaam blijven lopen. Want daar achter die deuren klinkt niet die mooie muziek. Daar is weer de echte wereld, de 'harde werkelijkheid' zoals dat zo mooi heet. Zo langzaam mogelijk lopen. Om maar niet te hoeven verdwijnen achter die deuren. Even dat genot van het luisteren naar mooie muziek uitstellen. Het onvermijdelijke gebeurt toch; meegesleurd worden in de menigte, door de draaideur.
Weg muziek. Maar dan, die gedachte: 'Oooh, wat mooi, dat een mens gewoon langzamer gaat lopen om een paar seconden langer naar een mooi liedje te luisteren'. Om de mond verschijnt een glimlach. En in het hoofd klinkt het mooie liedje gewoon door.