Di-jan heeft zowaar een plan voor de toekomst

Ik sta weer eens van mezelf te kijken. Ik sta perplex. En nu écht.
Normaal gesproken ben ik niet zo van de toekomstplannen. Ik denk vrijwel nooit aan mijn toekomst. 'Ik zie wel' was een veelgehoord antwoord op vragen die over 'later' gingen. En ja, 'later' kon ook vaak gaan over bijvoorbeeld een week later. Doorgaans kijk ik niet meer dan twee of drie dagen vooruit, de rest daarna 'komt allemaal wel'. Soms is een halve dag vooruit kijken zelfs al teveel gevraagd. En daar is op zich niets mis mee. Gewoon maar zien wat er op je pad komt. Alleen het lijkt me niet verstandig om je hele leven zo'n houding te hebben en maar wat 'aan te modderen' of gewoon een beetje 'rond te fladderen' zoals ze dat zo mooi zeggen. Want er zijn eigenlijk, misschien nog enigszins onbewust, wel degelijk dingen die ik graag wil doen. Dingen die erom vragen lang van te voren gepland te worden en wat meer moeite kosten. En ja, die schieten er dus soms wel eens bij in. Waardoor je leuke kansen mist. En dat is jammer.
Maar... hier is enigszins verandering in gekomen. Afgelopen weekend had ik namelijk een geniaal toekomstplan. Ineens zag ik het licht en bedacht ik het. Na wat dingen uitgezocht te hebben, bleek dat het nog een reëel en te realiseren plan was ook. En ik was meteen (en ben nog steeds!) erg enthousiast. En ik ben ook erg gemotiveerd om het allemaal uit te gaan zoeken en te gaan regelen. En ja, het zal wel wat moeite en tijd kosten. En ja, ik moet erg ver van te voren beginnen met het regelen. Maar dan heb ik straks ook wat. Straks, in de verre toekomst.