Uitzondering

Afgelopen week leerde ik dat de menselijke hersenen niet zo schijnen te werken dat mensen alles wat ze zien ook daadwerkelijk zeggen. Mensen schijnen niet elke keer als ze een citroen zien 'citroen' te zeggen. Dat is natuurlijk ook onzin. Nou, ik geloof dat ik hier een soort van uitzondering op ben. Bij het minste of geringste wat ik zie en waar ik ook maar een ietsiepietsie enthousiast van word, zeg is het namelijk wél hardop. Dan doe ik de gordijnen open en roep spontaan 'sneeuw!', zelfs als ik al lang wist dat er sneeuw zou liggen. Of ook vaak als ik een baby zie: 'ooooh baby!' En bij mijn werk krijg ik ook vaak commentaar als ik bijvoorbeeld 'tomatensoep' zeg als ik die aan het inscheppen ben. Nee, mijn hersenen schijnen wél zo te werken. Misschien niet altijd, maar wel heel vaak. Dus ik ben een uitzondering op de regel. Joepie...