Beef Chimichurri

Wat één enkele reclame toch voor effect op je kan hebben. Pfff...
Afgelopen zaterdagavond keek ik Idols. Ja, daar kijk ik naar. En daar wil ik het verder niet over hebben. Het geval was dat er gedurende mijn paar uur durende Idols-avond steeds hetzelfde reclameblok voorbij kwam. Hierdoor heb ik de reclame van het nieuwe wereldgerecht van Knorr, Argentijnse Beef Chimichurri, dan ook minimaal een keer of zes mogen aanschouwen. Je weet wel, die reclame met Gordon en Joling die in een of andere boerderij zijn en daar een muur roze schilderen en dan dat gerecht gaan maken. Die reclame. Die heb ik dus echt té vaak gezien. Hoezo dan??? Nou, ik droomde erover. Ik droomde dat ik op diezelfde boerderij was waar Gordon en Joling waren. Ik was daar in een roze keuken, en jawel: ik maakte die Beef Chimichurri. En alles zag er precies hetzelfde uit als in de reclame. Alles zat in diezelfde mooie kleine schaaltjes, en het eten was ook precies hetzelfde. Alleen bij mij was de keuken helemaal roze, en niet alleen één muur buiten. En Gordon en Joling ontbraken, evenals de andere mensen in die reclame. Verder was echt alles precies hetzelfde. Echt heel bizar...
Het gerecht was overigens erg lekker in mijn droom, ik heb het namelijk ook nog opgegeten. Dus ik ga het denk ik maar eens een keertje écht proberen...