Kansloos

Het woord 'kansloos'. Het is sterk in opmars. Serieus, ik hoor het steeds vaker, overal om me heen. Steeds meer mensen die het steeds vaker gaan gebruiken. Waaronder ikzelf. Afgelopen zaterdagmiddag kwam ik daar achter. Ik bedacht me toen dat ik in de 48 voorgaande uren toch wel minstens een keer of 53 het woord 'kansloos' had gebruikt. En ook in verschillende gesprekken over verschillende dingen met verschillende mensen. En dat is toch wel erg veel. Niet dat dat me heel veel kan schelen. Nee, helemaal niet. Ik vind kansloos wel een mooi woord namelijk. En soms omschrijft 'kansloos' gewoon perfect het hele gebeuren waar het over gaat. Wat me echter wel enigszins zorgen baart, is het feit dat steeds meer mensen in mijn omgeving het woord óók steeds vaker gebruiken in gesprekken met mij. Vaak heb ik het over anderen of in ieder geval over kansloze acties van die anderen als ik het woord gebruik. Hopenlijk zegt het alleen niks over mij dat die anderen in mijn omgeving ook steeds vaker het woord 'kansloos' gebruiken in hun gesprekken met mij. Dat zou jammer zijn. Ik wil namelijk niet kansloos zijn.