Nog steeds dezelfde

Om de een of andere reden vind ik het een vreemd idee als mensen voor een langere periode naar het buitenland gaan. Ik weet niet precies waarom, maar ik verwacht dan dat mensen daar heel erg van gaan veranderen. Ik had een soort gevoel, of misschien wel een angst, dat mensen die een lange tijd 'weg' zijn (en die je dus een lange tijd niet ziet) heel anders geworden zijn als ze daarna weer terug zijn. Ik bedoel, vier maanden in het buitenland leven, wonen en studeren is toch heel anders dan 'het gewone leventje in Nederland'. Je bent daarna toch een hele andere, nieuwe, leuke en leerzame ervaring rijker. En op de een of andere vage manier leek het mij logisch als je dan verandert.
Maar nee. Dat lijkt niet het geval te zijn. De afgelopen week heb ik twee vriendinnetjes die voor een lange periode in het buitenland hebben gestudeerd weer gezien. En de verwachte 'verandering' heb ik niet opgemerkt. Nee, gelukkig waren ze nog precies dezelfde als voordat ze gingen. Gelukkig hadden ze nog precies die eigenschappen die ze zo leuk en zo 'typisch' maken. Die eigenschappen waarvan je gehoopt had dat ze die nog zouden hebben na zo'n lange tijd hadden ze allebei nog. En dat is mooi om te zien. Ik ben blij dat ze weer terug zijn.