Kinderen

Dat ik soms zou willen dat ik nog een klein kindje was, heb ik al wel vaker gezegd. Heerlijk lijkt me dat, al is het maar voor één dagje nog. Lekker onbezorgd en onbevangen overal op af gaan. En heel schattig zijn natuurlijk. Want dat ben je als klein kindje voor volwassenen. Heel schattig. Meestal dan. Vandaag zag ik weer zo'n überschattig kindje. Een klein meisje, van een jaar of 6 denk ik. Ik kom de supermarkt uitlopen. Staat daar zo'n auto'tje waar je geld in moet gooien en waar je als klein kindje gewoon in mag gaan zitten. Zegt de moeder tegen haar schattige dochtertje met lief jurkje en twee blonde staartjes: 'Goed vasthouden he! Waar ga je naartoe?' Waarop het lieve meisje zegt: 'Helemaal naar Amerika. Over de zee. Wil je mee? Je kunt er nog wel naast zitten hoor!' En hoewel mama er natuurlijk niet meer naast paste, deed mama alsof ze er naast ging zitten ('Ja leuk, ik wil wel mee! Gordel om!'). En ja hoor, daar gingen ze: 'broem broem broem...'