Kluizenaarsmodus

Het is weer eens de laatste week van het blok. Oftewel: stress!!! Oké, nou heb ik niet zo snel echt last van stress. Ik bedoel meer de wetenschap dat je heeeeel veel moet doen. Dat soort stress. Daar heb ik last van. Vanaf gisteren aan het leren voor mijn tentamen van donderdag. En het is zóóóó veel. Zo veel dat het eigenlijk niet kan. Conclusie: we gaan in kluizenaarsmodus. Opsluiten in je kamer en er alleen uit komen om boodschappen te doen of om eten te regelen. Voor de rest een kluizenaarsbestaan. Tot en met donderdag. Dan komt alles wel goed. Daarna ga ik weer leven.
Het vreemde hieraan is dat ik het helemaal niet zo erg vind. Normaal gesproken kan ik wel eens iets minder vrolijk zijn als ik moet leren, of zelfs heel chagrijnig zijn. Maar vandaag ben ik eigenlijk uitzonderlijk vrolijk en blij en springerig. En vind ik het niet eens zo erg, mijn kluizenaarsbestaan en het vooruitzicht van nog twee van zulke dagen. Soms laten hele kleine dingen je inzien dat het eigenlijk allemaal wel meevalt. Dat ik dan wel veel moet doen, maar dat ik verder totaal niet mag klagen en het eigenlijk heel goed heb. En ik kan dus vrede hebben met mijn kluizenaarsmodus. Alleen langer dan deze paar dagen ga ik het niet volhouden. Dat is wel weer een beetje te veel van het goede. Vanaf donderdag 17.00 uur ga ik weer echt leven.