'Verplicht' vakantie

Ik ben met mijn scriptie bezig. Aangezien het merendeel van mijn lezers dit geloof ik wel weet is deze zin overbodig, maarja ik vind hem zo leuk klinken omdat hij me doet denken aan een geniaal stuk van een cabaretier die ook met zijn scriptie bezig was. Maar dat even terzijde. Nu is het zo dat ik sinds dindsdagmiddag verplicht vakantie heb. Ik kan namelijk niet verder met mijn scriptie. Ik had eigenlijk vanochtend een afspraak gehad met mijn begeleider, en zou dan afgelopen woensdagmiddag al mijn materialen gemaild hebben (dan had ik dus ook anderhalve dag vrij gehad, maar dat noem je nog geen vakantie toch?). Nou mailde meneer mij dinsdagmiddag ineens dat hij helaas niet kon afspreken in verband met de krokusvakantie van zijn kinderen. En aangezien meneer alleen op vrijdag of woensdag scriptie-afspraken plant, heb ik nu dus pas volgende week woensdag een afspraak, én ben ik nu al klaar met alles wat ik daarvoor moest/kon doen. Conclusie: doordat meneer ineens besluit dat hij vakantie moet vieren met zijn kinderen ben ik zeer waarschijnlijk minimaal een week later klaar met mijn scriptie. En dat vind ik dus eigenlijk helemaal niet zo relaxed. Maar omdat ik er zo weinig (lees: helemaal niks) aan kan doen heb ik maar besloten dat ik het heel fijn en relaxed en heerlijk vind. Wat ik het dus eerst helemaal niet vond. Maarja. Ik moet alleen zeggen: ik begin eraan te wennen dat ik vrij ben en even niks studiegerelateerds hoef (ja alleen mijn Italiaans leren: maandag toets(je)!). Museumpje, koffie & lunch, lekker winkelen en relaxen is toch stiekem eigenlijk wel heel fijn! Gewoon dingen doen waar je zelf zin in hebt, en niks hoeft. En aangezien ik eigenlijk sinds de zomervakantie al niet echt vakantie heb gehad, heb ik even besloten dat het me gewoon even gegund werd om even een soort van vakantie te houden. Stiekem was ik er ook wel een beetje aan toe... Dus, lieve lezers, ik ga weer verder genieten van deze rust!