Lief weblogje van me,

Ik wil bij deze even mijn excuses aanbieden voor mijn gedrag van de laatste tijd. Ik heb je nogal verwaarloosd, en dat spijt me oprecht. Waar ik ooit zo actief was, laat ik je nu al tijden links liggen. En die enkele keer dat ik aandacht aan je besteedt, laat qua kwaliteit nogal eens te wensen over. En geloof me als ik zeg dat ik dat echt jammer vind. Want onze relatie was ooit zo goed. Bij het minste of geringste dacht ik al aan je, en als ik iets bijzonders meemaakte of alleen maar een mooi gezegde leerde wilde ik het met je delen. Maar nu, ik weet het niet. Noem het tijdgebrek, of noem het gewoon laks. Ik weet niet wat het precies is. Het is in ieder geval niet meer zoals vroeger. En dat ligt aan mij, en dat spijt me. Want ik vind je nog wel heel leuk en lief, en ik hou nog steeds van je. Ik zou willen dat onze relatie nog steeds hetzelfde was als vroeger, en dat ik je nog steeds alles wilde vertellen. Dat ik nog steeds alles met je zou willen delen en dat ik wat vaker spontaan aan je dacht. Ik hoop dat je me vergeeft, en ik zal hier aan gaan werken. Mijn oprechte excuses, lief weblogje. Ik hoop echt dat onze relatie binnenkort weer net zo mooi zal zijn als vroeger.

Veel liefs,
di-jan