Ouderdom

Help. Ik word oud. Echt waar. Serieus. Twintig jaar, maar toch. Soms heb ik het gevoel dat ik al veel ouder ben. En dat mijn aftakelingsproces al is begonnen. En die momenten zijn er steeds meer. Bijvoorbeeld als ik buk en bedenk dat ik niet meer zo soepel krom kan. Of als ik iets aan het doen ben en, als ik afgeleid word, vijf minuten later al niet meer weet wat ik nou aan het doen was. Op zo'n momenten voel ik me oud. Ouder dan twintig. Maar dit zijn nog niet de ergste dingen. Nee, het ergste is dat ik ook nog eens échte rimpels krijg. Jawel, onder mijn ogen. Terwijl ik deze voorheen altijd alleen tijdelijk had, één dagje als ik eens een keer erg weinig had geslapen, zitten ze er tegenwoordig ongeveer standaard. Terwijl ik toch in de vakantie vaak echt wel genoeg slaap. Ze zijn gekomen toen ik een periode had, aan het begin van de vakantie, waarin ik erg vaak te weinig sliep. Toen waren ze er dus de hele tijd. Maar ze zijn na die periode niet meer weggegaan. Dus, daar zit je dan. Lekker oud te zijn met je permanente wallen/rimpels. Maar goed, niks aan te doen. Helaas.

Toch is twintig eigenlijk al best oud.