Goed

Op van die momenten als gisterenavond/vannacht, waarbij je midden in de nacht, na tien bier een paar vriendinnetjes aan het troosten bent die het ergens moeilijk mee hebben, vraag ik me altijd één ding af. Hoe komt het toch dat het met mijzélf altijd maar goed gaat? Nooit eens iets van 'problemen' ofzo, of dat er 'iets is'. Eigenlijk gaat het altijd wel goed met me, en ben ik vrolijk en blij. Soms heb ik zelfs het gevoel dat ik bijvoorbeeld wel een of andere ziekte móet hebben, omdat het gewoon niet kan dat het zo goed gaat. En het is natuurlijk fijn dat het altijd goed met me gaat en dat er met mij nooit eens 'iets is'. Daar zal ik niet over klagen. Maar op sommige momenten besef je dat gewoon ineens.